Dag 3. Kon onze wielerheld Mathieu van der Poel zijn gele trui behouden en zo de wielerwereld voor de zoveelste keer verbazen?
Broer Erik was in de ochtend onze bonne place via Aire La Mayenne op de péage A81 gaan checken. Check, double check. Alle seinen op groen. In de vroege ochtend had ik op mijn Specialized bicyclette mijn eigen etappe gereden. Ik weet nu waar het Franse kaasje Port Salut oorspronkelijk vandaan komt; monnikenwerk in Abdij Port Salut.
Vader Daan wilde dolgraag in de late ochtend naar de startplaats Changé om de Tour sfeer te proeven. Dat hebben we geweten. De grote mensenmassa zorgden voor chaotische toestanden in het Franse provincie stadje. Voor de eglise had de gendarmerie zich verschanst om de opdringerige wielerfans in toom te houden. Alleen met waarschuwingsschoten in de lucht kon een ramp worden voorkomen. De reclamekaravaan kwam vanzelf naar ons toe terwijl wij genoten van un café crème en een éclairs sur la terrasse. Binnen no time hadden we groene Skoda shirtjes en een dozijn Bio koekjes – niet te vreten.
Na de beautysleep volgde de apotheose tijdens het middagprogramma. Mathieu in het geel, dat beloofde wat. Kon hij zijn gele trui behouden bij het TT-geweld van Pogacar, Roglic en van Aert?
Ons peage A81-plan werkte parfait. Een snelle pitstop in de Aire La Mayenne en met de rolstoel door het gras naar het TT-parcours.
Net als vorig jaar – in de afsluitende TT – vloog Pogacar over het geaccidenteerde parcours en verpulverde de concurrentie. Maar wie ook vloog was Mathieu. Hij behield op fenomenale manier zijn maillot jaune en eindigde op de vijfde plek. Kan hij dan alles? Hij verrast zichzelf door ‘maar’ een halve minuut op Pogacar te verliezen. Dit terwijl hij nog nooit een windtunnel van binnen heeft gezien. Verbazingwekkend. Ook vader Daan zat – met bolletjespetje dit jaar – vol verbazing naar wielerheld MVDP te kijken en genoot van de Tour de Mathieu met volle teugen. De Tour de France lijkt in de eerste week al beslist. Maar Parijs is nog ver..
Ab+
