Michael Boogerd, Lance Armstrong, Stefan Matschiner, Thomas Dekker, Eufemiano Fuentes, Michael Rasmussen. Dit zijn slechts een paar van de namen die de afgelopen periode veelvuldig in het nieuws zijn gekomen in verband met doping binnen het wielrennen.
Is het topwielrennen meer dan ooit aan bezinning toe. Slikt het publiek dit nog en hoe moeten we alles duiden? Hoeveel vertrouwen moeten we nog hebben in de zuiverheid van de wielersport? Gebruiken ze allemaal? Moeten we voortaan vraagtekens zetten bij elke uitzonderlijke prestatie uit heden én verleden? Kàn dat, topwielrennen zonder doping? Krijgen we doping sowieso ooit uitgeroeid?
Ex-topjournalist Hans Vandeweghe schetst de dopingproblematiek scherp, kritisch en verhelderend. Niemand kan dat beter. Een boek dat pijn doet. ‘Ik ga in dit boek het onverdedigbare niet proberen te verdedigen. Evenmin ga ik het wielrennen sparen, want het wielrennen heeft zichzelf ook niet gespaard.’
Hans Vandeweghe (1958) leerde Van den Hoogenband kennen op de Olympische Spelen 1996 in Atlanta en volgde hem intensief namens het blad Sport International waar hij tot 2004 chef-redacteur was. Sinds 2004 is hij chef sport bij de krant De Morgen in België en schrijft al dertig jaar over sport. Vandeweghe is een Olympische autoriteit in de Lage Landen.
Uitgever: Overamstel Uitgevers
Verschijningsdatum: 04/2013
