Wielerboeken
Tom Dumoulin, wielerlegende in wording – Patrick Bernhart
Boek over Tom Dumoulin, een van de grootste sporthelden van deze tijd, door allen geliefd, maar ook een groot raadsel.
Kuip, Kneet en andere kanjers
Kuip, Kneet en 25 andere Kanjers biedt 27 portretten van Nederlandse sportmannen, vastgelegd in sappige verhalen als amuses voor het nieuwe wielerseizoen.
Stoempers van de kasseien – Harry Pearson
In Stoempers van de kasseien neemt sportjournalist en door wielrennen geobsedeerde Harry Pearson je mee op een tocht langs alles wat met kassei-klassiekers te maken heeft.
De tour van ’80 – Mart Smeets
Joop Zoetemelk, Hennie Kuiper, Jan Raas, Peter Post, Raleigh… Die legendarische Tour, met een terugblik op alle deelnemers van toen
De weg naar Covadonga – Edwin Winkels
In De weg naar Covadonga gaat Edwin Winkels op zoek naar de ziel van Spanje en die van het Spaanse wielrennen in 26 portretten van dorpen en stadjes.
Het mooiste uit de koers – Alex van der hulst
In het mooiste uit de koers een selectie van 50 iconen die het wielrennen zijn bijzondere glans geven en waar wielerliefhebbers van watertanden.
Ik en mijn fiets – Paul Fournel
Ik en mijn fiets is een vertaling van Besoin de vélo door Benjo Maso, het boek waarmee Paul Fournel in 2001 de prijs voor beste Franse sportboek won.
De man en zijn wielerverhalen – Wilfried de Jong
Al dertig jaar schrijft Wilfried de Jong over wielrennen. De man en zijn wielerverhalen is een bundeling van zijn columns en korte verhalen. Noem het gerust een ‘wielerbijbel’.
Joop Zoetemelk wederom in het zonnetje gezet met fotoboek ‘ONGEZIEN!’
Op zondag 20 juli 1980 won Joop Zoetemelk de Tour de France. Veertig jaar later buigen de Zoetemelk-biografen Jacob Bergsma, Joop Holthausen en Peter Ouwerkerk zich samen met Joop Zoetemelk – ‘Nederlands beste wielrenner ooit’ (dixit Jan Janssen) – over de...
Leestip: De taal van de fiets – Wim Daniëls
De fiets; van alle vervoermiddelen die er ooit zijn uitgevonden is de fiets de meest heilzame, voor mens en milieu. Een frame, twee wielen, een stuur, trappers, een ketting en een zadel, dat is het wel zo ongeveer. Maar de samenvoeging daarvan kan mensen in vervoering brengen, zoals Stijn Streuvels, die in 1915 in Mijn rijwiel schreef: “Iets dat men zou willen liefkozen, strelen, meenemen naar bed, om er nooit van gescheiden te zijn en het altijd, zelfs ’s nachts te kunnen bekijken!’