Krankzinnige Giro 2025

door | jun 1, 2025 | Nieuws, Wielercolumn Ab

Wat een heerlijke, maar ook krankzinnige Giro van 2025.

Zonder de grote drie klassementsrenners, Vingegaard, Pogacar en Evenepoel was het een prachtige strijd in de Giro d’Italia. Toen ook nog de uitgesproken favorieten Roglic en Ayuso zwak, ziek en misselijk moesten opgeven, dachten alle stervelingen te kunnen winnen. Misschien niet het GC, maar toch zeker wel een etappe. Dat leverde spectaculaire ritten op. Met onder andere een ouderwets goede Asgreen – won een wedstrijdje hard fietsen – en Giro-sensatie Verona als winnaars. Een briljante Pedersen die maar liefst vier etappes won. Met als hoogtepunt de heerlijke mini-Strade etappe waar van Aert in extremis Del Toro op Piazza del Campo in Siena klopte.

De koers ging alle kanten op, iedere dag een verrassend scenario en drie weken lang onvoorspelbaar. Tot op de voorlaatste etappe.

De strijd om de maglia rosa ging tussen de jonge Mexicaan Del Toro, krijger Carapaz en de sluwe vos Simon Yates van Visma. Del Toro rijdt bij rijkste ploeg ter wereld. Wat een geweldige naam overigens voor een topwielrenner.

Tot en met de tweede week was het toch afwachten hoe de nieuwe wielerheld Del Toro de derde week zou doorkomen. Die had hij namelijk nog nooit gereden in een grote ronde. Simon Yates – geruisloos in de top 3 – en Carapaz stonden allebei binnen de minuut in het GC. Zij waren Del Toro’s grootste uitdagers in de monsterlijke derde week.

Derde week

In de 17e zware bergetappe naar Bormio waar zijn ‘kopman’ Ayuso definitief geparkeerd stond – of had hij geen zin om te knechten? – vertoonde Del Toro scheurtjes. Op de Mortirolo moest hij passen, maar in de diepe finale was Del Toro wonderwel hersteld. Hij liet Carapaz achter op het laatste korte klimmetje van de dag. Met een sierlijke Toreador beweging – alle concurrenten ontweken – kwam hij solo over de finish in Bormio. Simon Yates kwam over de streep met een tientallen seconden achterstand.

Ook in de 19e etappe – 5 cols / 5000 hoogtemeters – probeerde Carapaz tevergeefs Del Toro te lossen. Simon Yates moest wel lossen bij Carapaz en Del Toro en verloor weer kostbare seconden waardoor hij derde stond in het GC op 1.21. De Engelsman gaf achteraf gefrustreerd voor de camera zijn ploeggenoten de schuld. Gewoon trappen toch?

Blufpoker UAE

In de 20e etappe volgde de krankzinnige apotheose van de Giro.

Yates liet zijn benen spreken op de mega zware Colle de Finestre (18 km a 9%). Hij liet voor het eerst zijn tanden zien in de Giro. Hij demarreerde op de Finestre, 38 kilometer voor de finish. Carapaz en Del Toro konden – of beter gezegd wilden – zijn demarrage niet volgen. Daarvoor had namelijk Del Toro Carapaz wel twee keer teruggehaald…

Een bloedstollende finale volgde op de serrato van de Finestre. Carapaz reed op kop in de achtervolging op de kopman van Visma. Del Toro pokerde en nam niet over. Yates was blijkbaar geen gevaar voor het roze. De Brit van Visma klom ondertussen gestaag verder naar de Cima Coppi – het dak van de Giro.

Er volgde een blufpokerspel op het hoogste nivo. Del Toro en Carapaz stonden bijna stil. Ze wilden niet voor elkaar rijden. Carapaz reed om te winnen. Del Toro allerminst. Hij wilde niet op kop – voor Carapaz. Hij was bang dat de Ecuadoraan hem zou laten staan op het laatste stuk van een paar kilometer bergop naar de finish. Wat ging er door het hoofd van del Toro? Kan moeilijk geloven dat UAE niet door had dat Yates er op dat moment met de roze trui van Del Toro er vandoor ging. Bizar. Wat fluisterde Gianetti (niet) in het oor van Del Toro?

In de mist kwam Yates boven op de Finestre. Waar was satellietrenner van Aert om Yates te helpen? Overigens had UAE – blinken uit in tactisch onvermogen – niemand mee in de vroege vlucht. Waarom kreeg de vroege vlucht – met van Aert! – 10 minuten?

Het was even zoeken in de mist, maar halverwege de afdaling pikte de Belg Yates op die even achter superknecht van Aert kon bijtanken. Op de vlakke paar kilometer liep Yates, onder beulswerk van van Aert, nog verder uit. Dat was misschien de genadeklap. Maar ook omdat Del Toro en Carapaz nog altijd niet reden. Bizar! Waar was trouwens de rest van UAE? Del Toro gaf de winst van de Giro, zonder slag of stoot, gewoon uit handen. Ongelofelijk. Een renner met de naam Del Toro moet toch gewoon vechten voor zijn maglia rosa. Del Toro was volgens mij de sterkste in koers.

Het was een hoogst merkwaardige slotfase. Yates kwam uiteindelijk ruim 5 minuten (!) eerder over de streep dan Del Toro en Carapaz. De interviews van UAE na de finish waren onbegrijpelijk. Net niet..jammer, hè. WTF!

Niet Roglic. Niet Ayuso. Ook niet Carapaz of Del Toro won de Giro, maar Yates won de knotsgekke Giro van 2025.

Ab+

Meer columns van Ab

Koninklijk Limburg

Koninklijk Limburg

Geen vrijmarkt dit jaar met allerlei shit die je liever kwijt dan rijk bent. Tegelijkertijd maak je wel mensen blij op Koningsdag met jouw rommel voor een zacht prijsje. De encyclopedie van tante Annie blijft nog een jaar in de mancave. Dit jaar ontlopen wij de...

Wielerhelden in de Hel van het Noorden

Wielerhelden in de Hel van het Noorden

Vergeet Ronaldo en Messi. Wie zijn Federer en Nadal? Zij verbleken bij Pogi en Mathieu van der Poel, iconen voor de wielersport. Misschien ben ik een beetje gekleurd, maar soit. Al jaren drijven ze elkaar al jaren tot het uiterste in de klassiekers. Ze rijden...

Heilig wielerweekend

Heilig wielerweekend

Ook dit jaar zakte Ab+ en vrienden af naar het wielergekke België voor de heilige week. Vlaanderen was nog in twijfel over de vorm van Wout van Aert voor de aanstaande Ronde van Vlaanderen. Vorige week in Dwars door Vlaanderen kon hij, na een mooie Visma-coup,...

Meesterlijke MVDP

Meesterlijke MVDP

De verwachtingen tussen de eerste clash tussen Pogacar en Mathieu van der Poel dit wielerseizoen waren hoog gespannen. Pogi had zijn zinnen gezet op het eerste monument, La Primavera, dit jaar. Hij won dit monument nog nooit. Overal waar hij aan de start staat, wint...

Joop!

Joop!

Ik had stiekem al wat kilometers in de benen, maar met de Joop Zoetemelk Classic wordt eigenlijk het wielerseizoen voor ons stervelingen geopend. Het zonnetje scheen maar met een temperatuur van +3 in de ochtend bij het clubhuis van Swift was het verdomd koud. Dus...

Voorjaar. Koers!

Voorjaar. Koers!

Vriend Witte had weer eens zin om gezamenlijk op de fiets te klimmen. Timo, vriend Hans en ik sloten graag aan voor een graveltocht. Witte had een mooie route op de Garmin uitgestippeld, ware het niet dat zijn GPS ons in de steek liet. Net als de zon. Waar blijft het...