Het eerste weekend van de Vuelta was een chaotisch weekend. De organisatie is bijna traditiegetrouw een zooitje wat resulteerde in een bizarre ploegentijdrit de eerste etappe. Ook het weer hielp niet mee. Tijdens de Gran Salida in Barcelona regende het pijpenstelen en daardoor viel de ploegentijdrit letterlijk in het water. Het had maanden niet geregend in de Catalaanse hoofdstad, maar met de Gran Salida ging de hemel open. In de stromende regen moesten de ploegen een parcours door de stad afleggen. De straten waren zeiknat waardoor de ploegen behoedzaam moesten manoeuvreerden op het technische parcours. De 18 bochten langs de iconische plekken van de stad werden uiterst voorzichtig genomen. Het was vooral niet vallen geblazen de eerste etappe. Hoeveel risico zijn de ploegen met favorieten bereid te nemen?
De jonge ploeg van DSM – vroeg gestart – met veel youngsters was het meest fortuinlijk. De Nederlanders ploeg won verrassend – in wisselende weersomstandigheden – de ploegentijdrit. De laatste ploegen onder andere Jumbo-Visma en Quickstep kwamen in de vallende duisternis (!) binnen. Lampjes op de peperdure tijdfietsjes waren geen overbodige luxe geweest. Jumbo-Visma verloor ongeveer een halve minuut na een lekke band van Vingegaard. Ook Evenepoel, net als alle favorieten, was not amused. Waarom niet eerder starten? Dan was het immers droog en licht…het blijft Spanje hé.
Ook de volgende etappe was spraakmakend. Het weer was nog altijd belabberd. De hele finishstraat in Barcelona was weggeregend en/of weggewaaid. Het waterballet zorgde voor veel valpartijen. Het was chaos waar ook Roglic – zonder erg – viel op de spekgladde wegen. Op voortouw van de renners werd omwille van de veiligheid de tijd voor het klassement stopgezet 9 kilometer voor de finish. Op dat moment tekenden de klassementsrenners een wapenstilstand – Ayuso ook? – terwijl de waaghalzen op het natte wegdek voor de etappewinst gingen. Op de Montjuïc beklimming viel Andrea Kron van Lotto-Destiny aan en nam in de natte afdaling meer risico dan zijn achtervolgers en won de etappe. Overigens mocht Piccolo doodleuk na de etappe het rood aantrekken omdat hij nog in de kopgroep zat, 9 kilometer voor de finish.
Het sportieve hoogtepunt – nee, niet Max Verstappen – kwam echter uit Boedapest. De topatlete Femke Bol won in extremis de 4×400 meter op het WK Atletiek. Ze achterhaalde met een sensationeel eindschot in de laatste 40 meter de geparkeerde Jamaicaanse en Britse loopster en won glorieus het goud. Waar andere atleten de laatste 50 meter gaan harken blijft Bol technisch mooi lopen met haar lange benen. Ik was tot tranen geroerd in mijn mancave. Dat maakt sport zo prachtig.
De chaotische Vuelta ging maandag verder met de 3e etappe. Met twee beklimmingen in Andorra tegen de 2000 meter in de finale direct al een echte test voor de klassementsrenners. Op de slotklim naar Arinsal – 8,3 kilometer á 7,7% werd het een mooie strijd tussen de klassementsrenners. Evenepoel liet direct zijn goede vorm zien en won overtuigend de sprint van de favorieten. Om vervolgens tegen een vrouw aan te knallen na de finish…ja, je leest het goed. Niet op tijd geremd of toch weer Spaanse chaotische taferelen achter de finishlijn? Met een hoofdwond mocht de rete ambitieuze Belg wel het rood aantrekken.
Ab+
