Hemel en aarde is bewogen om coûte que coûte de Tour de France toch in 2020 te laten doorgaan. Alles werd uit de kast getrokken om het coronavirus buiten la porte te houden. Maar uitgerekend de baas van de Tour testte positief op de eerste van twee testdagen in de Tour. Hij had notabene een dag eerder de Franse premier Jean Castex op de achterbank van zijn Citroën een tongzoen gegeven. Alle renners testten gelukkig negatief. Le Tour continue, dat is het belangrijkste. 

Op de dag van de coronatest van de tourploegen pakte een huilende Sam Bennett  zijn eerste zege in de Tour. De druk op hem was levensgroot bleek uit zijn emotionele verhaal voor de microfoon na de finish. Kan ik het nog wel? Ga ik ooit een Touretappe winnen? De twijfel sloeg toe, zelfs bij deze duurbetaalde Ierse topsprinter. Hij kwam over van Bora en pakte voor zijn nieuwe ploeg Deceuninck-Quick Step eindelijk zijn eerste Tourzege. Hij dankte ontroerd zijn ploeggenoten. Het mooiste interview wat ik in jaren heb gezien. 

De daaropvolgende etappe is wederom een prooi voor rassprinter Caleb Ewan. In de een saaie etappe maar turbulente sprint wint hij net voor zijn buurman in Monaco, Sam Bennett. Overigens beukte – in de licht oplopende sprint in Poitiers – Sagan van Aert opzij wat hem diskwalificatie opleverde. Zijn achtste groene trui is (gelukkig) ver weg. Het is natuurlijk een farce dat iemand de groene trui in Parijs mag ontvangen terwijl hij geen enkele sprintetappe heeft gewonnen. 

In de twaalfde etappe kreeg Sunweb talent Marc Hirschi eindelijk loon naar werken. Hij wint met groots machtsvertoon de heuveletappe naar Sarran. Met een solo van 30 km, ingezet op laatste klim de Suc au May, bekroonde hij zijn gretigheid – met dank aan zijn ploeggenoten – met zijn eerste profzege. Hij speelde al voor de derde keer mee in de finale van een etappe. Op zijn 22e (!) reed hij op het heuvelachtige parcours het gehele peloton aan gort. Bergop, bergaf, het maakt Zwitser Hirschi allemaal niet uit. Hij is trouwens van dezelfde generatie als Evenepoel en misschien wel net zo goed. Alaphilippe – in de achtervolgende groep – doet tevergeefs een aantal pogingen om te ontsnappen. Alaphilippe in 2020 is niet de Alaphilippe van 2019. Vanaf morgen is het woord weer aan de klassementsrenners. Beginnend met een uitdagend parcours naar Puy Mary met in totaal 4400 hoogtemeters (!). Parijs komt steeds dichterbij. 

Ab+