Met de Just-in-time gerepareerde Volvo vloog ik na mijn beautysleep naar Hoogerheide in het Brabantse land waar het WK Veldrijden plaats vond. De ontvangst van Studio Brussel na Bergen op Zoom verhoogde de feestvreugde. In de vroege ochtend had ik zelf nog op de pedalen gestaan. Bij een stevige noordwestenwind maakte ik een strandritje tussen de strandlopertjes en de kokmeeuwen. Op 12 februari staat immers de Scheveningse strandrace op het programma.
Vlak na de afslag Hoogerheide op de A4 stuurde ik de Volvo richting de Antwerpsestraatweg waar ik mijn MTB uit de Volvo hengelde. Met 40.000 verwachte fietsgekken zou een parkeerplaats dichter bij het ruim drie kilometer lange WK parcours vrijwel onmogelijk zijn. Bovendien zou ik na de wedstrijd sneller weg zijn. Met mijn oude Cube volgde ik de bier- en worstenlucht om mijn weg naar het uitdagende parcours te vinden.
In de aanloop naar het WK hadden Mathieu van der Poel en Wout van Aert bloedstollende duels uitgevochten. Wout was nipt de bovenliggende partij in veel onderlinge duels.
Meer vragen dan antwoorden vooraf aan de titanenstrijd. Welke bandenkeuze? Kiezen de eeuwige rivalen voor hardere tubes – met het oog op de asfaltsprint – of toch voor wat minder bar in de bandjes? Waar zou het verschil op het snelle parcours gemaakt worden? Op de steile trap of op de balken? Waar op het parcours trapt Mathieu het gaspedaal volledig in of toch vertrouwen op zijn explosieve sprint?
Het werd, net als alle duels dit seizoen, wederom een meeslepend gevecht. MVDP startte als een kanonskogel om de Belgen vroeg in de wedstrijd te lossen. Alleen van Aert kon volgen. De rest van het veld was al halverwege de eerste ronde gezien. In de volgende 10 ronden zaten de twee aan elkaar vast geplakt. De sterke MVDP zette van Aert regelmatig onder druk, maar kon de taaie Belg niet lossen die niet de benen had. Een sprint bracht de beslissing. Mathieu ging de sprint vroeg aan en verraste daarmee van Aert die niet meer in het wiel kwam van MVDP. Een déjà vu van de Ronde van Vlaanderen 2020. Mathieu won de koninklijke sprint op zijn geboortegrond in Hoogerheide. Van Aert werd geklopt op zijn specialisme.
De iconische tweestrijd deed denken aan de grootse duels tussen Federer en Nadal, Ali tegen Frasier. Met mijn vijf Brabantse veldrijdende vrienden – voor een uur – ging ik uit mijn dak. Ons gejuich verstomde in een orkaan van geluid komend van de mensenmassa wat vijftien rijen dik stond. De Belgen hadden deze keer het nakijken. De cross is springlevend met dank aan de epische strijd tussen Mathieu en Wout die elkaar straks op de weg ook de maat nemen. Huisje nabij Roubaix is al geboekt.
Na afloop even met de gedachte gespeeld om in de feesttent de overwinning van MVDP te vieren. Maar geen polonaise aan mijn lijf. Bovendien was het boer-gehalte en dito muziek in de tent wel erg hoog. Voordat je het weet moet je een gepolariseerd stikstof-gesprek aan met een dronken boer met de omgekeerde Nederlandse vlag om zijn schouders. Ik besloot de Volvo op te zoeken. Bovendien moest ik weer op tijd zijn voor Studio Sport Eredivisie. Geen woorden maar daden.
Ab+