Het voorjaar staat voor de deur. Het weer twijfelde van de week nog. Woensdag was het nog -10 graden, terwijl vrijdag de mussen dood van het dak vielen, +19 graden in het zuiden van het land.
Op zaterdag was het gelukkig ouderwets hondenweer. De hele dag zeikte het van de regen. Getwijfeld, maar toch mijn eerste wielertocht van het seizoen verreden. Wielerclub Soest mocht mij voor de eerste keer verwelkomen. Ze hadden flink wat startgeld neergelegd en extra hun best gedaan. Award winning pannenkoekenbakker Bram uit Baarn zou na de wielertocht zijn wereldberoemde ‘Bram’s pannenkoeken bakken.
Ik had een diepte investering gedaan om optimaal aan de start te verschijnen. Een gesoigneerde witte Garmin Edge Touring – voor weinig – moest mij door de toertocht heen loodsen. Ware het niet dat bij de finale test de kaart op donderdag door de Wassenaarse duinen geen fietspaden aan gaf. Best handig voor een fietscomputer. Mijn soigneur Frank kon het wel fixen met een nieuwe datakaart maar helaas niet voor de toertocht zaterdag.
Nu was ik overgeleverd aan de grillen van mijn medewielergenoten. En mijn benen. Ik dacht een mooi groepje gevonden te hebben, maar kon hun wiel niet houden. Ik hoorde ze zachtjes ‘pannenkoek’ zeggen. Ook de volgende groep moest ik tot mijn teleurstelling laten gaan. Te snel in het rood gereden of kwam het door mijn stroperige MTB vs. hun gesoigneerde gravel bike? Gelukkig was ik vroeg gestart om op het volgende groepje te wachten. Maar na anderhalf uur aan het elastiek vond ik het welletjes. Ook kon ik de pannenkoeken van Bram al ruiken.
Mijn Sony Xperia – ook op zijn laatste benen – bracht mij via de prachtige Bussumse heide en paleis Soestdijk terug in Soest.
Ik werd door de voltallige organisatie van wielerclub Soest onthaald op het natte en koude bedrijventerrein. Bram had zijn uiterste best gedaan op de pannenkoek in zijn foodtruck. Met veel gevoel voor theater – gooide de pannenkoek meters in de lucht en draaide om zijn as – kreeg ik een grote pannenkoek voorgeschoteld. Heerlijk met boter, stroop en poedersuiker. Ook de tweede met appel smaakte goed. Mijn krachten kwamen plots terug. Na een colaatje van de voorzitter en de toezegging voor volgend jaar, kroop ik in de Volvo. Ruim op tijd voor een middagje koers kijken met onder andere de Ronde van de Algarve. Nog maar een week naar de Omloop!
Ab+
