Ik was koud thuis van ons TT-avontuur in Laval of ik vond mijzelf op vrijdag tegen de beeldbuis geplakt. De langste etappe van de Tour de France in 20 jaar (249 km!) werd een spektakel. Tips van Herman van der Zandt om de lange saaie etappe van bijna 250 km konden overboord. Het was vanaf het begin koers ware het een echte heuvelklassieker. Een spervuur van demarrages kenmerkte het eerste uur. En hoe vaak zie je in de Tour dat de gele trui mee gaat in de vroege vlucht? Dan doet alleen liefhebber Mathieu van der Poel. Nog ruim twintig klasbakken gingen mee; onder andere Asgreen, van Aert, Kragh Andersen, Nibali, Stuyven, Mohoric. Het UAE team van Pogacar moest vol in de achtervolging. Hierdoor zat hij in de finale geïsoleerd. De Sloveen Mohoric pakte deze prachtige etappe. Die andere Sloveen, Roglic verloor weer ruim 3,30 minuten. Zijn schaafwonden kosten teveel energie. Er kon definitief een streep door zijn klassement.
De eerste Tourweek was sowieso een genot om naar kijken. Het werd de week van Mathieu van der Poel. Greep hij op zaterdag nog naast de etappezege, op zondag 27/6 pakte hij op de Mûr-de-Bretagne glorieus de etappe en het geel voor zijn overleden opa Poupou.
Maar ook zijn ‘vriend’ Pogacar liet zich niet onbetuigd. In de tijdrit in Laval verpulverde hij de concurrentie. De enige die zich redelijk staande hield was MVDP die nog nooit een windtunnel van binnen heeft gezien. Ook gold old Cavendish – mocht hij mee dan? – liet weer eens zien waarom hij één van de beste sprinters aller tijden is. Hij won twee massasprints en nadert met 32 zeges het Tourzege record van Merkx (34).
De eerste week werd ook ontsierd door een valpartij veroorzaakt door een vrouwelijke supporter. Door haar ‘Allez opi-omi!’ – bord viel de hele Jumbo trein met Roglic als grootste slachtoffer.
In de eerste week werd er ook gefietst in de Alpen. In de eerste bergrit hield Poga – net als in de tijdrit – huis. Op de voorlaatste klim liet de Sloveen alles en iedereen achter zich en gaat op zoek naar de kopgroep waar Poels de bolletjestrui pakte. Ook MVDP lost – zoals verwacht – vroeg op de voorlaatste col, Col de Romme en verloor na zes glorieuze dagen het geel. ‘Vond het eigenlijk wel leuk in de Tour’, zei Mathieu tot zijn eigen verbazing. Op de laatste Col de la Colombiere weet Poga net niet Teuns – overgebleven uit grote kopgroep – te achterhalen die de kletsnatte etappe wint. Wel pakt Poga het geel en minuten op zijn concurrenten in het GC. Na de etappe melde MVDP dat hij de Tour verlaat op jacht naar Olympisch goud op de MTB.
Ook in het hondenweer – regen en kou – tijdens de tweede Alpenetappe is niemand in staat om Pogacar serieus te bedreigen. De Australiër Ben O’connor liquideerde het Colombiaanse duo Quintana en Higuita in de finale klim naar Tignes en wint de heroïsche etappe. Pogacar werd door Ineos (?!) netjes boven op de berg afgezet en pakte en passant ruim dertig seconden. Men zegt dat Parijs nog ver is…
Ab+
