Tour de Daan I

De vaste telefoon ging. Hij gaat alleen als één van de opa's bellen. Alarmfase 3 dus. Opa Daan was over een krukje heen gevallen en op zijn achterhoofd gekomen. Ik hoor van Libo – bowlsvriendje Daan – dat hij met de ambulance naar het West Einde ziekenhuis in Den Haag is gebracht. Pfff. Tour de Daan – waar hij lang naar uit had gekeken – staat op losse schroeven. Merde. 

Met een halsoverkop geleende kanariegele Ford Focus van Patricia trof ik Daan monter aan op de spoedeisende hulp. Om zijn hoofd zat een bandage en zijn blouse zat onder het bloed. Hij was bij de val gelukkig niet out gegaan. De jonge dokter stelde ons al gauw gerust na de eerste neurologische testen. Ook de CT scan was in orde. Na een paar hechtingen en een officiële hersenschudding verlieten we het ziekenhuis. 

Met een strohoedje op zijn kop stapte vader Daan in de Skoda Octavia van mijn broer. Even daarvoor had mijn broer Erik – met K! – mij opgehaald in Leiden.  Mijn Specialized Allez Comp ging mee nadat mijn soigneur – buurman Bart – de bandjes naar 7 bar had opgepompt. 

Met de opzwepende muziek van Studio Brussel zakten we af naar de Airbnb in Saint-Barthélemy in de Vogezen. Moeder Mieke was ook mee, in een zakje met as. Zij ging regelmatig met vader Daan en ons naar de Tour de France. Via Brussel, Luxemburg, Metz en Nancy – autoroute de Soleil – reden we richting het Zuiden. 

De kleur van de bomen verraadde dat de herfst al was begonnen ondanks de lekkere temperatuur van 20 graden.  Daan genoot van 'en route'. Een trip down memory lane. Een route die hij talloze malen met zijn vrouw Mieke had afgelegd. 

Met 'one Kiss' van Dua Lipa op radio Tour de France gingen we in Saint-Barthélemy op zoek naar dat typische Franse dorpspleintje. Terrasje, dakplantanen, jeu de boules baantje en een muziektent. We eindigden in een Pinot skihut op Amsterdams peil waar we getuige waren van de vorentscheidung in de Tour. Roglic verdedigde met verve zijn gele trui. Hij was zo tevreden met zichzelf dat hij in de laatste afdaling een 'gevaarlijk' schouderklopje gaf aan Pogacar. Remember 1989, heroïsch gevecht tussen Fignon – Lemond.  De prijzen voor de groep met favorieten worden door Ineos eerlijk verdeeld. Kwiatkowski  pakte zijn eerste Tourzege en Carapaz de bolletjestrui. Alsnog een troostprijs voor Ineos. 

Morgen staat parcoursverkenning met het fietsje op het menu. Overmorgen de ontknoping van de Tour tijdens de TT, een steenworp afstand van ons Airbnb. 

Ab+