Tour de Daan III

We werden rond 7.00u al gewekt door de luide Franse aankondiging op het TT-parcours dat de Tour in aantocht was. Alsof we dat nog niet wisten… De  reclamekaravaan van de Tour zou pas rond 12.00u passeren. 

Coureur Erik was er – ’s nachts – toch nog even tussenuit geknepen om de perfecte plaats te vinden om de Tour met die ‘ouwe’ te kijken. De exacte plek bleef nog even een verrassing zei hij bij het ontbijt. 

Na le petit dejeuner – croissantjes en Eclairs – reden we met de auto – kon toch wel?! – richting de plek die Erik met militaire precisie en veel liefde had uitgekozen. 

Vader Daan wilde dolgraag – net als vroeger – een gratis petje scoren. Liefst een geel petje. We waren nog niet rollend op het TT parcours of we hadden al twee bolletjestruien. Helaas geen petjes voor die ouwe, zittend in een rolstoel. 

Het zou een bizarre middag worden langs de kant in het dorpje Mélisey. Het dorpje is de woonplaats van Thibaut Pinot, al jarenlang de Franse held in bange dagen. Tout le village hing vol met Pinot prullaria. We hadden een superplek – merci Erik – op een klein klimmetje aan de rand van het dorp.

Welke Sloveen draagt aan het einde van de middag de gele trui? Kan Roglic de druk aan? Hoe zijn de benen van supertalent Pogacar in de derde week? Kan Dumoulin het nog? 

Nadat we de renners ons klimmetje op hadden geschreeuwd – met mondkapje – volgden we de ontknoping via Radio Tour de France. Pogacar vloog over het klimtijdrit parcours en verpulverde zijn landgenoot die chookte. Of was het toch het slechte pak van Roglic en (willempie) helm? Incroyable! Dumoulin bleef nog enigszins in de buurt met bijna anderhalve minuut achterstand. Pogacar boekte een historische overwinning die zich kan meten met de memorabele winst van Lemond op Fignon tijdens de TT-strijd in Parijs in Tour van 1989. Je zou toch als Jumbo-Visma-knecht drie weken lang je klote eraf gedraaid hebben.. Wat kan de wielersport toch schitterend en keihard tegelijk zijn. De jonge Pogacar (21!) zou in zijn eerste Tour de koning van Parijs worden en de Jumbo-Visma ploeg in verbijstering achterlaten. Een Tour om nooit te vergeten, in meerdere opzichten. 

Vader Daan genoot met volle teugen – ook zonder gratis geel petje – van de sfeer en deze gedenkwaardige Tour de France. Parijs is niet ver meer.

Ab+