Na de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix voor vrouwen werd na lang zeuren eindelijk een echte Tour de France gereden voor vrouwen, Tour de France Femmes, georganiseerd door de ASO. Na de eendagskoers ‘La course’ is er dan eindelijk in Frankrijk weer een echte meerdaagse wedstrijd voor profwielrensters.
De grote favoriet voor de eindzege was Annemiek van Vleuten, die mid Juli ook al de Giro Donne wist te winnen. Zij wint de meeste meerdaagse wedstrijden bergop waar ze aan de start verschijnt. Echte concurrenten voor de eindzege had ze eigenlijk niet of het moest Marta Cavalli of de Spaanse kampioene Margarita Victo Garcia zijn.
Annemiek van Vleuten maakte die favorietenrol volledig waar. Waar Vingegaard nog een ploeg nodig had voor de eindzege in de Tour, deed van Vleuten het helemaal zelf. Met grote overmacht won ze de eerste Tour de France Femmes. De vlakke ritten werden een prooi voor ‘good old’ Marianne Vos, de goedlachse Deense Cecile Ludwig, de Zwitserse Reusser en sprintster Wiebes.
Van Vleuten reed zoals verwacht in de voorlaatste (berg)etappe in de Vogezen iedereen op een hoop. Op ruim 60 kilometer (!) voor de finish ging ze op de pedalen staan. Demi Vollering kon in eerste instantie nog volgen maar op een versnelling van Annemiek in de laatste kilometer van de Col du Platzerwasel moest ze passen. Demi Vollering werd uiteindelijk tweede op ruim 3 minuten. De rest werd gedeclasseerd op ruim 5 minuten. Er stond geen maat op het trainingsbeest Annemiek. En dat nadat de 39-jarige de eerste dagen van de Tour nog doodziek was. Ze was ziek als een hond en hield niks binnen. Vreemd genoeg profiteerde de concurrentie niet in die eerste dagen.
Bovenop de Grand Ballon bij de finish was ze niet eens buiten adem. Voor haar was het niet meer dan een een trainingsritje. Haar trainingen zijn veelal nog zwaarder dan de 3 cols met in totaal 3000 hoogtemeters in deze bergetappe in de Vogezen. Annemiek had dit jaar al 19.000 kilometer op de teller, van Aert – inclusief de Tour – 20.000, om maar aan te geven wat een fenomeen ze is. Ook op watts per kilogram scoort ze hoog. De rest van de dames kwam volledig kapot over de finish op de Grand Ballon. Annemiek stond zo blij als een kind op het podium en kreeg de gele trui op haar ranke schouders.
![]("https://lh3.googleusercontent.com/-puHYG0_uZf8/Yua8d9uvGPI/AAAAAAAAC-g/sfTXzbC0DikvmXbIybdwZDEdLQdGVIwSACNcBGAsYHQ/s1600/1659288704690760-0.png")
In de laatste etappe werd van Vleuten na materiaalpech door vrijwel alle ploegen onder druk gezet. Vlak voor Ballon d’ Alsace kwam ze op 35 seconden te zitten. Maar op het begin van de klim reed zij met twee vingers terug naar de kop van het peloton. Op de laatste klim naar La Super Planche de Belles Filles was ze wederom een klasse apart, hoewel Vollering in de buurt bleef.
Tour de France Femmes kreeg volop media aandacht en ook de grote schare fans langs de weg bewees het succes van deze eerste vrouwen editie. Het vrouwenwielrennen heeft met deze Tour grote stappen gezet . Ik hoop dat het veel jonge meisjes geïnspireerd heeft om te gaan fietsen en te dromen. Annemiek’s droom werd in ieder geval werkelijkheid, winnen in het geel bovenop La Planche des Belles Filles.
Ab+
