International Disaster Filmfestival Adam

door | nov 27, 2021 | Wielercolumn Ab | 0 Reacties

Ik had door corona bijna twee jaar de trein vermeden, maar nu moest ik wel. Het documentairefestival IDFA in de hoofdstad was de spreekwoordelijke stok achter de deur. Na mijn wekelijkse maaltijden ronde bij Libertas haalde ik in de stromende regen nipt de geplande trein naar Amsterdam Centraal. Hoewel het pas 13.30u was zat de trein goed vol. Het regende al de hele dag. Veel reizigers kwamen zeiknat binnen waardoor de ramen van de coupés al snel beslagen raakten. Ik vond een plekje dicht bij de deur om de muffe lucht in de coupés te ontlopen. Bij iedere stop kwam koude frisse lucht naar binnen zodra de deur open ging om het eventuele ronddwarrelende coronavirus en de condens van de ramen weg te blazen. Ik bleef echter wel op mijn hoede voor 'wappies' die te dichtbij kwamen. 

Terwijl het coronavirus, ondanks beloften van de overheid, nog altijd welig tiert staat ons de volgende ramp te wachten. Een ramp in slow motion weliswaar maar vele malen groter, het opwarmende klimaat. In het Eye in Amsterdam werd de docu 'Nature' vertoond.

Echter binnen no-time stond ik weer buiten. De documentaire over de verwoestende natuur duurde voor mij 24 minuten. Toen vond ik het welletjes. Zo'n slechte docu had ik nog nooit gezien. Of zag ik het kunstzinnige er niet van in? 

Verbouwereerd stond ik buiten in de stromende regen. Ben ik dan de enige die de docu niet op waarde weet te schatten of hebben de andere bioscoopbezoekers de ballen niet om op te stappen? Zij zaten wel droog. Het natuurgeweld deed ook in Amsterdam-Noord zijn verwoestende werk. Doorweekt vond ik door de wind de weg naar de veerboot. Nog peinzend over de belabberde docu bracht de veerboot mij weer aan wal bij Amsterdam Centraal. 

In de stoptrein naar Leiden las ik dat de Armeense filmmaker Artavazd Pelechian die 'Nature' had geproduceerd tijdens IDFA 2021 een Lifetime Achievement Award gewonnen had. Toch niet voor deze docu – van het internet gejatte, vage, zwart-wit beelden van natuurrampen – mocht ik aannemen. Maar niets bleek minder waar. De jury – hoogstwaarschijnlijk doof en blind – vond de docu de kroon op zijn rijke oeuvre. Oké, ik ben even – 2 jaar – uit het culturele circuit geweest, maar blijkbaar kun je in deze tijd flink cultureel afstompen. De Armeniër was in staat geweest om een 'magnetisch veld' van ruimte te creëren tussen twee beelden waar anderen filmmakers de beelden doodleuk aan elkaar plakken. Of was het gewoon een kutfilm die door zijn misplaatste eigenzinnigheid en aanvullend lulverhaal tot kunst was verheven? Ik denk het laatste hoewel ik wel de urgentie – om maar is een modewoord te gebruiken – van de film begrijp. 

Wij – samen voor ons eigen – en de overheid – geen daadkracht – zijn nauwelijks in staat om het coronavirus te beheersen, laat staan de wervelstorm van natuurkrachten die op ons afkomt. Als dat maar goed gaat. #staysafe. 

Ab+

Meer columns van Ab

Via Joop, via Roma

Via Joop, via Roma

Ik zag dat de omgekeerde Nederlandse vlaggen waren vervangen door BoerBurgerBeweging-vlaggen. Achterin het groepje wielrenners had ik alle tijd om de omgeving in me op te nemen. Wel bleef ik op mijn hoede voor de boeren-dictatuur zeker na hun glorieuze winst van de...

Strade

Strade

Het was een heerlijk weekendje als je van sport houd. Mijn vrouw en zoon zochten hun heil in het theater. Als een straaljager vloog tiener Jordan Stolz zaterdag en zondag over het ijs van een vol Thialf. Op het open Nederlands kampioenschap blies het jonge Amerikaanse...

Trappen Trut!

Trappen Trut!

Met het mes tussen de tanden vloog ik in Meijendel een paar dames op de racefiets voorbij die lekker aan het keuvelen waren. In mijn gedachten maakte ik de opmerking 'Trappen Trut'. Klinkt denigrerend maar als de Belgische veldrijdster Julie Brouwers deze quote mag...

Beach modus

Beach modus

Beachclub Aloha op Scheveningen was zondag het verzamelpunt van de Nederlandse beachrace elite. Tussen de golfsurfers haalde ik met mijn afgetrapte Cube MTB mijn startnummer op. 401, ik had niets anders verwacht dan het kopmanschap. Ik viel met mijn oude Cube wel een...

Antwerpen Kriscross

Antwerpen Kriscross

Oranje kan mij, ondanks het perfecte catenaccio voetbal op het WK in Qatar, niet bekoren. Wat mij betreft liever in achtste finale eruit met attractief aanvallend voetbal dan wereldkampioen worden met het flauwe reactieve masterplan van Louis. Om mijn frustratie een...

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

Wij versturen eens per twee weken een nieuwsbrief met een overzicht van de komende tochten en allerhande nuttige informatie voor de toerfietser.

Je hebt je succesvol ingeschreven.