Na une bonne voyage van 8u kwamen we in finishplaats Laval aan. Een hele fanzone was uit de Franse grond gestampt. Onze Airbnb in een banlieue van Laval zag er van de voorkant niet uit. Toen we eenmaal la porte door waren werden we verrast door de oase van rust achter de voordeur. De jardin was magnifique met de oude stadsmuur begroeid met bloemen.
Dag 2 stond gewoonlijk in het teken van parcoursverkenning. Mijn fietsoutfit had ik die avond daarvoor al klaar gelegd. Specialized shirt met rode S accenten, zwarte broek en bijpassende rode Specialized sokken. Ik moet er natuurlijk wel een beetje gesoigneerd uitzien op mijn Specialized bicyclette. Bij de boulangerie kocht ik een croissantje en een Eclairs voor de broodnodige energie. Mijn ketonen drankje had ik vlak daarvoor al – stiekem – ingenomen. Hiermee moest ik het TT-parcours minimaal zo snel afleggen als gevierd tijdrijder Pogacar. Ik werd helaas in mijn recordpoging opgehouden door twee gesoigneerde dames van TF3 die mij perse wilden interviewen.
Le matin gingen we met zijn allen in de Skoda – officieel sponsor van de Tour – op zoek naar une bonne place. Die Kutfransen maakten het ons wederom niet gemakkelijk. Alle wegen rondom het TT parcours zouden reeds een avond van tevoren worden afgesloten. Maar wij waren natuurlijk niet voor één gat te vangen. We hadden niet ver, van de langs razende A81, een mooie plek heuveltje op gevonden. Vanaf de brug over de A81 zagen we aan diezelfde A81 Aire de La Mayenne, niet ver van onze perfecte plek, liggen. En die Fransen moeten wel gek zijn – zijn ze natuurlijk wel – om de A81 af te sluiten. Door een gat in hek konden we via de aire naar onze place komen. Ja, zelfs die immobiele ouwe – met alle respect – in zijn rolstoel. Parfait.
Die middag zagen we in de fanzone – na het scoren van 12 bolletjestruien en evenveel petjes – Mark Cavendish na zes jaar weer eens huilend een etappe winnen. Stilletjes verheugden wij ons op de dag van morgen; MVDP in le maillot jaune op zijn kanariegele Canyon. A demain!
Ab+
