De Monte Zoncolan (Monte Çoncolan) is een berg met een hoogte van 1750 meter, gelegen in Friuli-Venezia Giulia in Italië.
De berg is beroemd geworden door de Giro d’Italia die hier sinds 2003 regelmatig finisht op de top. Lastig zijn de extreem steile percentages die het gebruik van een klein verzet noodzakelijk maakt. Uitschieters naar boven de 20% komen regelmatig langs tijdens de klim. Veelvuldig werd deze mytische berg in de Giro d’Italia beklommen. In 2003 werd hij voor het eerst beklommen, Gilberto Simoni zegevierde. Voorheen was hij onbekend en onbemind. De Monte Zoncolan claimt ondertussen de titel van zwaarste col van Europa. Sinds 2003 eindigt de Giro regelmatig op de top van deze mythische beklimming (2003, 2007, 2010, 2011 en 2014 ). Ook werd de steile berg beklommen in 2018 tijdens de Giro Rosa, de belangrijkste vrouwenronde. Wie anders dan Annemiek van Vleuten won deze etappe.
De top op 1750 meter is op twee manieren te bereiken, via Ovaro of Sutrio. De zwaarste beklimming is vanuit Ovaro. Je klimt dan 10,5 km en overbrug je 1210 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 11,5%. Dit percentage is best hoog, maar de eerste 3 kilometer zijn redelijk te doen. Er zit zelfs een stuk in van 1%. Na 3km, ter hoogte van het dorpje Liariis, begint de hel en klim je 6km aan een gemiddelde van maar liefst 15% met pieken tot 22%. Aan km 9 daalt het stijgingspercentage terug tot 7% en zelfs een stuk van 2,5%. De laatste 500 meter hebben terug een gemiddelde van 11%. Hier heeft de Zoncolan nog wat voor je in petto: er volgen vier haarspeldbochten waarin je weer vol in het rood moet om naar boven te kruipen.
Vanuit Sutrio is de klim 13,5 km. De klim veel onregelmatiger dan via Ovaro. Het gemiddelde stijgingspercentage is wel lager, 8,9%. Het steilste stuk is echter op het einde, dus het is zaak om wat energie over te houden. De eerste 8km zijn voor een gemiddelde klimmer goed te doen. Er zitten wel stukken in van tot 13%. Even later kun je even op adem komen met een stuk van 1,5km tegen 2,5%. Daarna is het weer bijten, 3,5 km aan een gemiddelde van 13% met pieken tot 20% in de laatste 700 meter.
Leuk detail: langs de weg staan posters van Italiaanse wielerlegendes Alfredo Binda, Felice Gimondi en Marco Pantani, maar bijvoorbeeld ook Bahamontes, Bobet en Merckx. Veel tijd tijdens het afzien zal je echter niet hebben om deze posters te zien….
Plezier!
